środa, 1 kwietnia 2015

Apetyt na życie

Ogarnął mnie trudny do opisania smutek. 
Niby wszystko jest w porządku, a jednak gdzieś tam w środku czuję smutek. Taki nostalgiczny. Tęsknotę za tym, co przeminęło. Co już nigdy nie powróci. Smutek z powodu przemijania i nieodwracalności wydarzeń. 
Smutek podszyty lękiem i bezradnością. To świadomość jak mało mamy czasu tu na ziemi, a ile jeszcze chciałoby się rzeczy zrobić, poznać, zobaczyć i przeżyć...
Ile chwil jeszcze chciałałoby się spędzić z bliskimi...
...Tak mało mamy czasu i tak dużo spraw do nadrobienia.
Mam niepohamowany apetyt na życie. 

Wszystko jest nie tak. 
Ogarnia mnie złość na samą myśl, ile czasu poprostu marnujemy. Nie dlatego, że chcemy. Musimy przecież płacić te cholerne rachunki. Zjada nas rząd, system i biurokracja.
Boże, jak mało z życia nam zostaje. Takie ochłapy czasu. Nie wiadomo w ogóle jak zagospodarować tę parę chwil. Przecież trzeba czasem odpocząć. Jak w tym wirze znaleźć czas poświęcony dla bliskich i dla nas samych? Jak realizować pasje, marzenia? Coś tu jest nie tak. To jest chore.


Wiem, że takim myśleniem tylko się nakręcam. Ale jak tu nie myśleć, kiedy wyraźnie czuję, że nie tak powinnam żyć. Nie chcę tak żyć. 
I proszę, niech mi nikt nie próbuje wmówić, że mogę wszystko zmienić. Ja wiem ile dziś mogę. Na ile pozwala mi sytuacja życiowa i materialna. Zapewniam. 
Przysięgam, że wykorzystam możliwie jak najlepiej choćby cień szansy na zmianę.

Cóż pozostaje. Trzeba jakoś sobie radzić, żeby nie zwariować. 
Żyć z całych sił. I wyciskać z niego ile się tylko da. Nawet jeżeli niewiele nam z niego pozostaje. 
  

4 komentarze:

  1. Często mam podobnie... Szkoda tylko, że nie każdy to rozumie. Nie od dziś wiadomo, że życie przelatuje nam tak szybko przez palce...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ostatnio mam wrażenie, że wręcz mi ucieka... Pozdrawiam

      Usuń
  2. Prowadzisz niesamowitego bloga ! Błagam Cie nie przestawaj, piszesz tak prosto, zrozumiale. Ja również często czuję to co Ty. Takie własnie jest życie, ale nadeszły święta, czas radości. Może własnie teraz wszystko się zmieni :) Co do cytatu Paula Coelho z mojej ulubionej książki "Być jak płynąca rzeka" idealny wybór ! :) Będę tutaj częstym gościem. Pozdrawiam.

    http://pocomiwiecejx3.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, bardzo naprawdę. Super, że są osoby, które podobnie odczuwają i postrzegają. Taka świadomość dodaje sił i motywuje. Miło Cię poznać.
      Ps. Mam nadzieję, że Twoje słowa szybko się ziszczą i nadejdzie czas radości. Czego sobie i Tobie z całego serca życzę. Pozdrawiam :)

      Usuń