czwartek, 4 czerwca 2015

Oczekując od życia


Tak łatwo powiedzieć: przestań oczekiwać.
W praktyce ciągle czegoś oczekujemy od życia. Chcemy więcej i więcej. Miłości, szczęścia, pieniędzy... oj, lista byłaby długa.

Zaraz padnie pytanie: ale co w tym złego? W końcu – powiesz – coś nam się od życia należy.
Najpierw jednak zadajmy sobie pytanie:

Co Ty człowieku dałeś światu? Siebie? – Pazernego, niszczącego własne środowisko i własny gatunek?

Owszem, to co się nam należy to: rozróżnić podstawowe potrzeby od nadmiernych pragnień i oczekiwań.
Pragniemy miłości i akceptacji – to naturalna potrzeba, ale nierealne jest, żeby kochał i akceptował nas cały świat, a mąż/żona czy partner bezustannie nas adorowali.
Podobnie jest ze szczęściem – czy można zdrowo żyć spożywając same słodycze? Nie. Zwyczajnie by nas zemdliło.
Co do pieniędzy, hmm. Tu zdecydowanie gorzej o argumenty, bo od nich dziś zależy nawet nasze zdrowie. Jedno jest pewne – uzależniają i potrafią omamić człowieka. Nadmierna chęć ich posiadania, żeby móc np. nabyć samochód, którego pozadrościłby sąsiad, często kończy się kredytem i zobowiązaniami, które wloką się całymi latami.

Nadmierne i niespełnione oczekiwania podstępnie wpedzają nas w fałszywe poczucie nieszczęścia, gorszości od innych, a tym samym niższe poczucie własnej wartości.

Nie na darmo mądre słowa Seneki były, są i pozostaną aktualne:

Nie ten jest biedny, kto mało posiada, lecz ten,
kto więcej pragnie.
Seneka - cytat

Paradoksalnie, gdy przestajemy oczekiwać, wymagać i spodziewać się – to właśnie wtedy od życia dostajemy najwięcej.

Oczekując od życia, Ayo,  04.06.2015

Kiedy się modlisz - musisz zaczekać
wszystko ma czas swój
widzą prorocy
trzeba wciąż prosząc przestać się spodziewać
niewysłuchane w przyszłości dojrzewa
to niespełnione dopiero się staje
Pan wie już wszystko nawet pośród nocy
dokąd się mrówki nadgorliwe śpieszą
miłość uwierzy przyjaźń zrozumie
nie módl się skoro czekać nie umiesz
.


Ks. Jan Twardowski „Zaczekaj”

11 komentarzy:

  1. Najlepiej jest nie czekać na nic. Wtedy dostajemy o wiele więcej. Ale czasami nieczekanie jest bardzo trudne...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trudne i to bardzo - zwięźle i trafnie ujęte Red.

      Usuń
  2. Oczekiwania człowiek ma chyba w naturze. Sztuka oczekiwać właściwych spraw, by nie przytłoczyło nas rozczarowanie, by nie zaślepiła nas żądza spełnienia. Oczekiwania są naturalne- w następstwie istnienia nadziei, jako bodziec do działania, zadbania o własne potrzeby i marzenia.
    Zgadzam się w pełni: to my fundujemy sobie fałszywe poczucie nieszczęścia- idealnie to ujęłaś.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Po prostu był czas, kiedy znalałam się w matni właśnie z poczuciem fałszywego nieszczęścia. Dopiero po czasie zaczęłam doceniać to co mam oraz cieszyć się małym szczęściem. Nadal się uczę i myślę, że jestem na dobrej drodze... Dziękuję Ci za komentarz pełen mądrego przekazu. Pozdrawiam

      Usuń
  3. To jest właśnie mój największy kłopot, z którym ciągle się zmagam. Jak w ogóle nie wymagać? jak nie pragnąć ponad miarę i jak cieszyć się tym co mamy? Staram się, ale jak to w życiu... nie zawsze wszystko idzie gładko po naszej myśli. A święte są słowa, że gdy mniej oczekujemy tym więcej dostajemy, eh ale jak trudno je włączyć do prawdziwego życia :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przyznam szczerze, że też sama się często na tym łapię. Te oczekiwania podkradają się gdzieś ukradkiem :)

      Usuń
  4. Ja mam takie poczucie, że to co wyczekane, zdobyte z pewnym wysiłkiem daje więcej i na dłużej. I choć trudno czasem nie mieć pretensji do życia, że za mało od niego dostajemy, warto zatrzymać się i samemu zapracować na to szczęście :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Wszystko juz tu zostalo powiedziane wiec nic madrego nie dodam. Powiem tylko, ze moje problemy w duzej mierze wiaza sie z zanizonym poczuciem wlasnej wartosci i wlasnie z za duzymi oczekiwaniami... Takie bledne kolo...
    Bede Cie odwiedzac.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. Zgadzam się z mistrzem Seneką w 100 %.

    OdpowiedzUsuń