Wiatr

Wiatr.

Czy to wiatr na zewnątrz?

Czy to wiatr we mnie?

Jest tak uciążliwy.

Porusza struny niechcianej melodii.

Jak zakazanej piosenki.

Jest głosem sumienia.

Głosem bólu i cierpienia.

Rykiem gniewu i sprzeciwu.

Szumem walki... z samym sobą.

Tak długo będzie wiać,

Jak długo to, co się podzieliło (w nas), znów się nie scali.

Jak światło z ciemnością.

Jedno nie mogłoby zaistnieć bez drugiego.

Wszystko ma swój czas i swoje miejsce.

Nawet mrok w nas.

Czy to nie on?

Tak bardzo niechciany,

Upomina się o naszą uwagę?

Im bardziej go nie chcę,

Tym bardziej narzuca swoją obecność.
Zazrosny o radość i słońce.

Niechciani i niekochani.

To oni potrzebują najwięcej miłości,

Więc...

Proszę (mroku),

Usiądź wygodnie.

Zaparzę ci herbatę...

...może przestanie wiać.

Ayo, 18.03.2018