Troll

Na ogół powinno być miło, gdy ktoś okazuje nam swoją uwagę. Jej brak może świadczyć, że nikogo nie obchodzi nasza osoba. Jest jednak pewien rodzaj uwag, które mówiąc delikatnie- irytują.

Dzień jak co dzień, idziesz czy to do pracy, na zakupy bądź w innym sobie znanym celu. Przed wyjściem zadecydowałaś, że dziś włożysz ulubioną sukienkę.

Idziesz uśmiechnięta, cieszysz się życiem i...

...Nagle słyszysz tekst:

   - Hej, a Ty co się tak wystroiłaś (wypindrzyłaś, odstawiłaś, odpicowałaś - wybierz dowolne), na randkę się wybierasz?

Ni to przypiąć, ni przyłatać. Ni to komplement, ni sarkazm.

Czy nie lepiej brzmiałoby po prostu: ładnie dziś wyglądasz?

Inny przykład:

Jesteś na co dzień uśmiechnięta?- W takim razie musisz liczyć się z tekstem:

     - A Ty co taka codziennie zadowolona? Bierzesz coś? Z Tobą wszystko ok?

Następnym razem uśmiech trzymasz na wodzy, a tu kolejny tekst:

     - A Ty co taka poważna? Wstałaś lewą nogą? Co to za skwaszona mina?

Boże uchowaj. No nie dogodzisz. Tak źle i tak nie dobrze.

Dziękuję za zainteresowanie naprawdę. Ale czasem nie wiadomo do czego to przypiąć- czy to kąśliwa uwaga czy objaw sympatii.

Bez względu na sytuację, musisz liczyć się z tym, że ktoś wypuści z ust takiego trolla. Zdanie, które jeszcze długo wywołuje w nas jakiś dziwny ferment.

Jeżeli często publicznie uśmiechasz się, bo masz dobry humor, bo jest piękny dzień, zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie próbował Cię „zgasić” lub zepsuć ten błogi stan. Z kolei gdy odczuwasz smutek, zadumę i jesteś inny niż zwykle, również wtedy znajdzie się jakaś „miła” osóbka, która dowali tekstem, po którym nie wiesz co mysleć.

Czy nie lepiej byłoby po prostu „odpłacić” uśmiechem komuś kto się uśmiecha? A osobie, która ma gorszy dzień dać spokój i uszanować ten stan, bądź subtelnie i z taktem okazać swoje zainteresowanie? Czy to takie trudne?